Føroyar

Kaga upp í himmalin sært tú fuglin har
frælsur vil hann flúgva nógv túsund míl frá tær
hann breiðir sínar veingir út veitrar tær farvæl
tá ferðin er at enda, tú aftur fuglin sær
tá er hann komin heim til Føroyar

Á køldum opnum havi spjaddar liggja tit
grønar vakrar oyggjar hetta landið eiga vit
tú dregur tú argar tað er títt sinnalag
títt freka blíða lyndi sjarmerandi er tað
soleiðis kenna vit teg Føroyar

Flúgva fagrir fuglar byggja reiður her
og fiskur býr í sjónum so langt sum eygað ber
at vitja fjallatindar mangur gleðir seg
og spríkja goymdar keldur um vit bora ígjøgnum teg
og verða vit ríkari tá Føroyar
og hvør verður ríkari tá Føroyar?

Hvat heldur tú um okkum vit rópa okkum tjóð
á flaggdegi, um várarnar, tá tjøldur setast móð
hvar eru tey sum lovaðu at lekja tíni sár
sum misprýða og vanvirða ár eftir ár eftir ár eftir ár
hvat heldur tú um føroyingar Føroyar

Við guitara og sangi eg spæli nú mítt lag
sum um Føroyar var mín móðir og bað meg skriva tað
so eiggilig og gomul hon teskar barnið mítt
eg vildi at mítt ríkidømi so væl varð býtt
ímillum tey sum búgva her í Føroyum
ímillum tey sum búgva her í Føroyum
so javnt millum føroyingar Føroyar.